-
1 łagodny nowotwór
мед. доброка́чественная о́пухоль -
2 łagodny
прил.• безмятежный• благоприятный• благосклонный• гладкий• добрый• кроткий• ласковый• любезный• милосердный• милостивый• мирный• мягкий• нежный• палатализованный• приятный• ровный• слабый• снисходительный• спокойный• терпимый• тихий• хрупкий* * *łagodn|y\łagodnyi, \łagodnyiejszy 1. мягкий, кроткий; добрый;\łagodnyе spojrzenie добрый взгляд;
2. (nie ostry) мягкий;\łagodny dotyk мягкое (лёгкое) прикосновение; \łagodnyе kolory спокойные тона; \łagodnyе zbocze пологий склон; \łagodny klimat мягкий климат; ● \łagodny nowotwór мед. доброкачественная опухоль
* * *łagodni, łagodniejszy1) мя́гкий, кро́ткий; до́брыйłagodne spojrzenie — до́брый взгляд
2) ( nie ostry) мя́гкийłagodny dotyk — мя́гкое ( лёгкое) прикоснове́ние
łagodne kolory — споко́йные тона́
łagodne zbocze — поло́гий склон
łagodny klimat — мя́гкий кли́мат
• -
3 nowotwór
сущ.• желвак• новообразование• опухоль• рак* * *nowotw|ór♂, Р. \nowotwóroru 1. мед. новообразование ň; опухоль ž;\nowotwór łagodny, złośliwy доброкачественная, злокачественная опухоль;
2. лингв. неологизм+2. neologizm
* * *м, Р nowotworu1) мед. новообразова́ние n; о́пухоль żnowotwór łagodny, złośliwy — доброка́чественная, злока́чественная о́пухоль
2) лингв. неологи́змSyn:neologizm 2) -
4 dobrotliwy
прил.• благодушный• благоприятный• благосклонный• добродушный• доброжелательный• добросердечный• добрый• мягкий• незлопамятный* * *dobrotliw|y\dobrotliwyi, \dobrotliwyszy добросердечный, мягкий;● nowotwór \dobrotliwy доброкачественная опухоль
+ dobroduszny, łagodny* * *dobrotliwi, dobrotliwszyдобросерде́чный, мя́гкийSyn:
См. также в других словарях:
nowotwór — m IV, D. nowotwórtworu, Ms. nowotwórtworze; lm M. nowotwórtwory «tkanka wywodząca się z prawidłowych tkanek organizmu, lecz wskutek utrwalonych cech patologicznych rozrastająca się w sposób nie podporządkowany harmonii ustrojowej i czynnikom… … Słownik języka polskiego
łagodny — łagodnyni, łagodnyniejszy 1. «charakteryzujący się dobrocią, wyrażający dobroć, dobrotliwy, skłonny do zgody, życzliwy» Łagodny charakter. Łagodny uśmiech, głos. Łagodne usposobienie, słowa. 2. «nie nacechowany srogością, surowością, niesrogi,… … Słownik języka polskiego
czerniak — m III, DB. a, N. czerniakkiem; lm M. i 1. med. «bardzo złośliwy i stosunkowo częsty nowotwór u ludzi, rozwijający się zwykle w skórze ze znamion macierzystych i barwnikowych; melanoma» 2. wet. «zazwyczaj łagodny nowotwór zwierzęcy występujący w… … Słownik języka polskiego
tłuszczak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa, zool. {{/stl 8}}{{stl 7}} ptak z rzędu kozodojów, charakteryzujący się dużą warstwą tłuszczu, zamieszkujący jaskinie Ameryki Południowej, żerujący nocą, posługujący się echolokacją {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezłośliwy — niezłośliwywi 1. «nie będący złośliwym, niedokuczliwy» Niezłośliwa uwaga. 2. «o chorobie: nie zagrażający życiu» Niezłośliwa postać choroby. ∆ Nowotwór niezłośliwy «nowotwór łagodny, nie dający przerzutów» … Słownik języka polskiego
dobrotliwy — dobrotliwywi 1. «odznaczający się dobrocią; dobroduszny, łagodny» Dobrotliwy wyraz twarzy, uśmiech. Dobrotliwe postępowanie. Dobrotliwi opiekunowie. 2. «przyjemny, przynoszący ulgę, ukojenie» Dobrotliwy sen. Dobrotliwe ciepło, promienie słoneczne … Słownik języka polskiego
brodawczak — m III, D. a, N. brodawczakkiem; lm M. i med. «nowotwór łagodny występujący na powierzchni błon śluzowych, najczęściej pęcherza moczowego, utworzony z bogato unaczynionych i łatwo krwawiących tworów brodawkowatych; może ulec zrakowaceniu» … Słownik języka polskiego
chrzęstniak — m III, D. a, N. chrzęstniakkiem; lm M. i med. «nowotwór łagodny (mogący przejść w formę złośliwą) w postaci twardej, gładkiej narośli, pojedynczej lub mnogiej, w chrząstce lub kości» … Słownik języka polskiego
gruczolak — m III, D. a, N. gruczolakkiem; lm M. i med. «nowotwór łagodny wywodzący się z tkanki gruczołowej (np. tarczycy, gruczołu krokowego, sutka), mogący ulec zrakowaceniu» … Słownik języka polskiego
mięśniak — m III, D. a, N. mięśniakkiem; lm M. i «nowotwór łagodny powstający z tkanki mięśniowej, występujący najczęściej w trzonie macicy» … Słownik języka polskiego
naczyniak — m III, D. a, N. naczyniakkiem; lm M. i med. «nowotwór łagodny składający się głównie z naczyń krwionośnych lub limfatycznych, umiejscowiony zwykle w skórze, leczony napromienianiem lub operacyjnie» … Słownik języka polskiego